puncit

puncit

basa Jawa

puncit

1. êngg krama/ngoko kang pucuk dhéwé;;
   Kacocogna karo pencit, buncit.

Delengen uga

• Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "puncit"
• Goleki kabeh halaman sing duwe judul "puncit"
• Tembung sing terhubung karo "puncit"

Kata kunci/keywords: arti puncit, makna puncit, definisi puncit, tegese puncit, tegesipun puncit

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.