pencit

pencit

  1. krama/ngoko ak puncak kang dhuwur dhéwé, pucuk;;
    Kacocogna karo mencit.







  Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti pêncit, makna pêncit, definisi pêncit, tegese pêncit, tegesipun pêncit

  Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.