ocèh-ocèhan

basa Jawa

ocèh-ocèhan
Lingga: (ocèh)

1. manuk kang bisa ngocèh;
2. êngg wong sing dikon badhutan, omong-omongan lelucon.

Delengen uga

• Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "ocèh-ocèhan"
• Goleki kabeh halaman sing duwe judul "ocèh-ocèhan"
• Tembung sing terhubung karo "ocèh-ocèhan"

Kata kunci/keywords: arti ocèh-ocèhan, makna ocèh-ocèhan, definisi ocèh-ocèhan, tegese ocèh-ocèhan, tegesipun ocèh-ocèhan

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.