nênggêl
(Kaelih saka nenggel)
nenggel
Lingga: (tenggel)
- nuju (ngener) kalawan pener utawa ing tengah bener;
- nrajang (nasak) ing tengah;
- ndeder, munggah ndeder;
Delengen uga
- Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "nênggêl"
- Goleki kabeh halaman sing duwe judul "nênggêl"
- Tembung sing terhubung karo "nênggêl"
Kata kunci/keywords: arti nênggêl, makna nênggêl, definisi nênggêl, tegese nênggêl, tegesipun nênggêl
Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.