nênggêl

(Kaelih saka nenggel)

nenggel
Lingga: (tenggel)

  1. nuju (ngener) kalawan pener utawa ing tengah bener;
  2. nrajang (nasak) ing tengah;
  3. ndeder, munggah ndeder;







  Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti nênggêl, makna nênggêl, definisi nênggêl, tegese nênggêl, tegesipun nênggêl

  Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.