main

basa Jawa

main êngg pc

1. ngabotohan nganggo kertu;
2. (utawa mainan) dolanan;
3. wiwit mitongtonaké (tmr. tontonan, wayang wong lsp);
4. tumindak kaya, gawé réka (pokal kang ora lumrah);

Delengen uga

• Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "main"
• Goleki kabeh halaman sing duwe judul "main"
• Tembung sing terhubung karo "main"

Kata kunci/keywords: arti main, makna main, definisi main, tegese main, tegesipun main

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.