bandar

basa Jawa

bandar

1. (Prs) krama/ngoko ak kutha palabuhan;
2. wong sing dadi pancer (sing dimungsuh botoh liyané, tmr. main kertu, dhadhu lsp);

Delengen uga

• Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "bandar"
• Goleki kabeh halaman sing duwe judul "bandar"
• Tembung sing terhubung karo "bandar"

Kata kunci/keywords: arti bandar, makna bandar, definisi bandar, tegese bandar, tegesipun bandar

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.