pêncu

(Kaelih saka pencu)

basa Jawa besut

pencu krama/ngoko

  1. pendhukul ing gong, kenong lsp;
  2. êngg awangun brunjungan (tmr. omah)


Kacocogna karo

  • mencu.







  Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti pêncu, makna pêncu, definisi pêncu, tegese pêncu, tegesipun pêncu

  Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.