panukang

basa Jawa besut

panukang

  1. êngg krama/ngoko wong désa kang tampa ayahan ana ing prabot désa lsp.







  Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti panukang, makna panukang, definisi panukang, tegese panukang, tegesipun panukang

  Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.