paminggir

basa Jawa besut

paminggir

  1. (Kw) klangenan (selir);;
    Kacocogna karo pinggir.







  Delengen uga

Kata kunci/keywords: arti paminggir, makna paminggir, definisi paminggir, tegese paminggir, tegesipun paminggir

  Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.