ujung

basa Jawa

ujung krama/ngoko

1. (Kw) pucuk (ing gegaman), puncak;
2. pongol (dharatan kang nglojok ing segara);
3. ngabekti sarana ngambung sarta nyembah dhengkul;
4. (utawa ujungan) (kerengan) sabet-sabetan sarta tangkis-tangkisan nganggo penjalin;

Delengen uga

• Goleki kabeh halaman sing duwe tembung "ujung"
• Goleki kabeh halaman sing duwe judul "ujung"
• Tembung sing terhubung karo "ujung"

Kata kunci/keywords: arti ujung, makna ujung, definisi ujung, tegese ujung, tegesipun ujung

Sapérangan utawa kabèh teges sing kaamot ana ing kaca iki dijupuk saka Bausastra Jawa, Poerwadarminta, 1939. Teges-tegesé sing luwih genep bisa digolèki ing Leksikon sastra.org.